هفتاد سال روزنامه‌نگاری در نهایت شجاعت و صراحت

محمد تقی جنس‌بافی-تن بیمار و رنجور روزنامه‌نگاری قدیمی از طپیدن بازماند و بعد از مدت‌ها تحمل بیماری،در بیمارستان جان به جان‌آفرین وانهاد.

استاد ناصر یمین مردوخی کردستانی با وجود تحرک و شادابی قابل‌توجهی که داشت،تسلیم رأی و نظر پزشکان شد و بعد از چند دوره متناوب بستری شدن،سرانجام با از کار افتادن کلیه‌ها و طحال،در شامگاه هفتم خرداد ماه نود‌و‌هفت خاموش و آرام شد.

شادیاد مردوخی کردستانی با هشتاد‌و‌شش سال سن،قبل از این که در بیمارستان بستری شود،همانند جوانان  با تحرک و سرعت عمل بالا دائم در تکاپو بود و از این جلسه به آن جلسه می‌رفت و احساس رخوت و خستگی نمی‌کرد.او از درد مردم و مشکلاتشان می‌نوشت و فریاد می‌زد.او را از سی سال پیش می‌شناختم و به دلیل نوع کار و همکاری مشترکی که چند سال با هم داشتیم در حوزه خبر و اطلاع‌رسانی،می‌توانم گواهی دهم که او در تمام کنفرانس‌های خبری از درد مردم و بی‌کفایتی برخی مدیران پرسید و نوشت و دغدغه رشد و توسعه و بالندگی کشور را داشت.

شادروان مردوخی کردستانی مردی از خطه کردستان بود و در اول مهرماه ۱۳۱۱ در سنندج به دنیا آمد و زمانی که هنوز جوانی کم‌سن‌و‌سال بود،وارد عرصه خبر و روزنامه‌نگاری شد.

شاید به جرأت بتوان گفت که او در زمره معدود روزنامه‌نگارانی بود که بیش از هفتاد سال سابقه درخشان مطبوعاتی داشت و لحظه‌ای آرام و قرار نداشت.

آن مرحوم به دلیل پایبندی به آرمان‌هایش سختی‌های زندان را پیش و پس از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ چشید و حتی به دلیل اصرار بر عدالت‌جویی و حق‌خواهی،انواع لطمات شغلی را هم تحمل کرد،اما سکوت و مماشات در پیش نگرفت.

نهم خرداد ماه نود‌و‌هفت به اتفاق خانواده ایشان و جمعی از اصحاب رسانه و تعدادی از دوستان و خویشان او،تن خسته و رنجورش را در قطعه نام‌آوران بهشت‌زهرا در خاک پنهان کردیم.

در آرامستان بهشت‌زهرا با خود می‌اندیشیدم که اگربیماری جسمی او نبود،او حداقل تا یکصد سالگی،قبراق و شاداب به فعالیت رسانه‌ای ادامه می‌داد،اما جسم او یاری نکرد و گرنه روح او بسیار قوی و بلند بود.

شادروان ناصر یمین مردوخی کردستانی با هشتاد‌و‌شش سال سن و بیش از هفتاد سال کار خبری و رسانه‌ای و سرودن هزاران بیت شعر،از میان ما رفت.

اما یاد و خاطره آن مرد بزرگ و دوست‌داشتنی از اذهان پاک نخواهد شد و جسارت و شجاعت او در بیان آلام و گرفتاری‌های مردم قبل و بعد از انقلاب اسلامی ایران،همواره مثال‌زدنی خواهد بود و بی‌تردید نام و یاد او در محافل خبری،سیاسی و اجتماعی به عنوان روزنامه‌نگار و شاعری بی‌باک و شجاع زنده خواهد ماند.